Mijn verhaal begint 6 jaar geleden toen ik door een ernstig ongeluk niet-aangeboren hersenletsel op liep, een jaar na mijn ongeluk dacht ik dat mijn leven voorbij was. Dat jaar bestond namelijk alleen maar uit het inleveren van dingen die ik altijd zo gemakkelijk gedaan had. Het begon met school en werk, maar ook dingen zoals boodschappen doen of onverwachts iets moeten ondernemen lukten niet meer.
"shallow men believe in luck or in circumstances. Strong men believe in cause and effect"
Ralph Emerson
Ilana de Boer
Twee jaar na mijn ongeluk en helemaal klaar met het thuis zitten, besloot ik dagbesteding een kans te geven. Ik was er van overtuigd dat ik daar niet bij hoorde. Ik was immers gezond, op een hoofd wat niet helemaal goed werkte na. Ik paste niet tussen mensen waar iets ‘mis’ mee was. Inmiddels heb ik ontdekt dat ik daar zeker wel tussen pas. Met iedereen is namelijk wel iets mis. Perfectie, zo ontdekte ik hardleers, bestaat niet.
Ik kan nu wel van de daken schreeuwen hoe stom ik was. DAGBESTEDING IS FANTASTISCH! Het is gezellig, leuk en er lopen fantastische mensen rond. Daarnaast is er ontzettend veel erkenning en herkenning, ik kan mijn verhaal kwijt en het allerleukste: ik kwam in aanraking met kunst. En alhoewel ik niets liever zou willen dan het ongeluk terugdraaien. Is kunst een fantastisch cadeau. Iets wat ik waarschijnlijk nooit ontdekt zou hebben (of misschien pas na mijn pensioen) als ik mijn ongeluk niet gehad had.
Kunst heeft zo ontzettend veel voor mij betekent. Dankzij kunst kreeg ik weer vertrouwen in mijzelf. Opeens niks meer kunnen toevoegen aan de maatschappij, vrienden niet even kunnen helpen met een verhuizing, altijd hulp nodig hebben, doen niet veel goeds voor je eigenwaarde. Kunst gaf mij het gevoel dat ik weer iets toe kon voegen, mijn verhaal vertellen. Er is voor mij namelijk geen mooier gevoel dan te kunnen laten zien dat je zeker niet afgeschreven hoeft te zijn als je ‘niks’ meer kunt. Er is geen fijner gevoel dan dat iemand blij wordt van een kunstwerk wat ik heb gemaakt. Dat iets ontstaan is in dat ‘kapotte’ hoofd van mij wat van waarde is voor een ander. Ik hoop met mijn verhaal andere mensen een hart onder de riem te kunnen steken en te laten zien dat alles mogelijk is. Zelfs – of misschien vooral – voor mensen die anders zijn.