schilderijen, beelden en teksten
Ik heb geluk, heel veel geluk zelfs. Ik heb een leuke dagbesteding, ik heb fantastische mensen om mij heen, de meeste dingen zijn goed geregeld en de dingen die ik niet kan, daar heb ik hulp bij. Geluk komt niet aanwaaien Dat is super en daar ben ik dankbaar voor. Maar geluk zit niet in …
Momenteel staat het boek ‘The subtle art of not giving a fuck’ op de standaard. Je zou denken dat dit een boek is wat je absoluut niet aan narcistische mensen moet geven of mensen die al een te hoge pet van zichzelf op hebben. Maar het tegenovergestelde is waar. Want het is een donders goed boek; ook voor de egotrippers. Het gaat er namelijk niet om dat je nergens om geeft, maar dat je kiest waar je je druk over maakt.
Een tijdje geleden alweer schreef ik een nieuwe blog, met de intentie meer te gaan schrijven.
Maar ik merk eigenlijk dat ik wel uitgeschreven ben over NAH. Dat betekent niet dat het niet meer speelt, en dat ik niet nog regelmatig tegen moeilijkheden aan loop, maar ik merk dat ik met heel andere dingen bezig ben en het over mijn ‘beperkingen’ schrijven wel wat ontgroeid ben.
Ooit, ik heb echt geen idee meer of dat een paar maanden of een paar jaar geleden is, plaatste ik een oproepje op mijn Instagram met de vraag: ‘welke opmerkingen krijg jij met enige regelmaat naar je hoofd geslingerd sinds je een chronische ziekte hebt?’. En wat kwamen er een boel antwoorden binnen. Ik heb …
Vandaag kreeg ik een bericht wat ik eigenlijk al had zien aankomen, maar wat toch even slikken was. Drie weken geen dagbesteding…. weg structuur en duidelijkheid. Stiekem zijn wij chronisch zieken eigenlijk al thuisblijf experts, maar zonder de vele dokters afspraken, dagbesteding en andere afspraken is het nu voor mij toch wel echt stiller. En …
Nadenken over de toekomst is misschien voor de meeste mensen iets heel normaals. Je opleiding, je werk, vakanties, kinderen, kleinkinderen en wat je na je pensioen gaat doen, zijn allemaal dingen die elkaar als vanzelf opvolgen. Maar wat als je iets overkomt waardoor je al deze dingen niet meer kunt? Dan wordt toekomst denken opeens …
Het is en blijft één van de moeilijkste dingen als je chronisch ziek bent: Je vrienden versus je ziekte. Sommige vrienden verloor ik al in de eerste weken of maanden. Sommigen pas na een aantal jaar, en weer anderen zijn, na vijf jaar leven met hersenletsel, nog steeds niet weg te slaan. Vrienden komen en …
Wie ben ik om dat te zeggen? Een nieuwe blog schrijven… of nou ja, eigenlijk vooral delen. Want het is niet zo dat ik de laatste jaren geen blogs meer geschreven heb. Ideeën zijn er namelijk genoeg, maar het delen, dat is waar ik tegenaan hik. Ik heb een aantal blogs geschreven over vriendschappen, over …
De eerste keer dat ik een kwast oppakte, vond ik het helemaal niks. Ik had het ding bestudeerd, ik verwachtte dat het dezelfde dingen kon als een pen, en werd zwaar teleurgesteld toen ik het op papier zette en de haren alle kanten op waaierden. De kleuren van de aquarel die voor mij lag, vloeiden …
Ik vertel jullie vaak over mijn leven, mijn leven met niet-aangeboren hersenletsel. Maar vooral: ik deel mijn gedachtes, dingen waar ik veel over nadenk en daarnaast probeer ik zoveel mogelijk positieve dingen te vinden die met mijn chronische ziekte samen gaan. Zo noem ik het tenminste, mijn hersenletsel: een ziekte. Maar het is niet iets …
